Louise De Landsheere

Louise De Landsheere, Verzetsstrijdster

Jacques de Wespin, fotograveur, Ondernemingen Nova, Huidevettersstraat, 52 te 1000 Brussel

Louise de Landsheere, wordt geboren te Brussel 15 oktober 1908 in een katholieke burgerlijke familie. Na haar middelbaar onderwijs, volgt zij cursussen steno, economische organisatie en Duitse taal. Op 10 mei 1940 vallen de Duitsers België binnen. Een van haar vrienden, Emile Toussaint reageert op haar interesse behulpzaam te zijn en vraagt haar om Britse soldaten te helpen onderduiken. Haar vader brengt haar in contact met de belangrijkste leiders van het netwerk “Zero”, een van de drie belangrijkste Inlichtingen en Aktie Groepen (Services de Renseignement et d’Action – S.R.A.) met “Clarence” en “Luc-Marc.” Gekoppeld aan het leger en met een schare van zo’n 3.000 sympathisanten, heeft het netwerk een vluchtroute opgezet naar Engeland en publiceert op illegale wijze La Libre Belgique. Op verzoek van William Ugeux, houdt Louise de Landsheere zich bezig met verschillende taken, bezorgt documenten en onderschept mogelijke “schapen” onder potentiële vluchtelingen naar Engeland. Ze leert valse documenten en identiteitskaarten te maken en wordt één van de belangrijkste medewerkers van Fernand Kerkhofs, de baas van het netwerk. Na de arrestatie van Marie-Louise Henin, coördinatrice van de illegale La Libre Belgique, neemt Louise haar activiteiten over. Op 5 mei 1942, verlaat ze de drukkerij “Lielens” (Prinsesstraat 18 te Molenbeek) waar de krant gedrukt wordt en begeeft zich naar de fotograveur, Jacques de Wespin (Onderneming “Nova”, Huidevettersstraat 52), waar ze opgewacht wordt door de Gestapo. Gearresteerd, samen met de familie Lielens, worden ze meegenomen door de Gestapo naar de Louizalaan 453. Louise de Landsheere blijft gevangen gehouden in de gevangenis van St-Gillis en wordt vier dagen per week gedurende meer dan vijf maanden naar de Louizalaan overgebracht om er ondervragingen te ondergaan van een Duitse officier, Habig. Deze harde dagen worden afgewisseld met afdalingen naar de kelders. Ze wordt uiteindelijk veroordeeld tot zeven jaar dwangarbeid door een Duitse militaire rechtbank in het Brusselse Gerechtsgebouw, en zal in verschillende gevangenissen in Duitsland terechtkomen  tot aan de bevrijding. Bij haar terugkeer in 1945, schrijft ze haar memoires, maar besluit deze slechts te publiceren in 1989, het jaar van haar dood.

D.W.

Prinsesstraat 18 te Molenbeek waar zich de drukkerij Lielens bevond © Daniel Weyssow/vzw Auschwitz in Gedachtenis		Huidevettersstraat 52 te Brussel waar zich de fotogravurezaak ‘Nova’ bevond © Daniel Weyssow/vzw Auschwitz in Gedachtenis